Verhaal van Denzel

HET VERHAAL VAN ...
DENZEL


Maart 2021.  Noodoproep buiten onze gemeente, onze hulp was als Poezelo. Hij was recent ergens opgedoken in een bestaande kolonie.

Gelukkig werd hij daar niet weggejaagd, de meldster had een hart.
Hij kwam elke morgen eten, natvoer.  Dus was hij toch nog ok?


Mijn hart huilde toen ik hem in de vangkooi beter kon bekijken. Bij de dierenarts brak het gewoon ... ik ben heel wat gewend en heb al veel gezien. Maar hier werden zowel de dierenarts als ikzelf door aangegrepen. Zo'n vreselijk lijden ... Een zwervertje, ooit steriel gemaakt via een project. Kwijldraden liepen continu uit zijn totaal kapotte verkankerde mond, plaveiselcelcarcinoom bleek na onderzoek. Zijn vacht kon hij al lang niet meer verzorgen. En alsof dit enorme afzien nog niet genoeg was, bleek zijn staart ook nog gebroken ... Tranen stonden in mijn ogen, geen enkel dier verdient dit.

Vloeken mag niet, dus daarom mijn "GROTE dank" aan alle mensen die maar gratis kittens blijven uitdelen omdat een nestje toch zo leuk is, aan diegenen die het de moeite niet vinden om te melden, die hun hoofd draaien voor een dier in nood "want het ziet er vies uit", en aan allen die elk excuus aangrijpen om niets te doen! Schaam u diep, want met een beetje verantwoordelijkheid en minder egoïsme zouden er geen zwervertjes en lijden hoeven te zijn!

En vindt u na deze en zovele andere beelden nu echt nog dat een kat zijn plan trekt en dat het toch fijn is om vrij buiten te leven?? En dat wij allemaal veel te onnozel doen over het steriel maken van katten? De geur van verrotting, creperen en dood hangt nog in mijn auto, zelfs met de venster open. MIjn kleren steken nu in het wasvat. Maar voor mijn hart bestaat er geen Biotex-groen.

Slaapwel mijn arm ventje, ik ben blij dat ik je tenminste de regenboogbrug kon wijzen. Je meldster heeft je Denzel genoemd.