HET VERHAAL VAN ...
DE WONING deel 2

In het eerste deel kon u lezen hoe bezorgd ik was. Zou ik kittens en mama nog (tijdig) vinden?? Wat met deze arme dieren achteraf?
Wie is die andere kat op camera?

Alhoewel ziek ben ik woensdagavond nog 1 camera in de stal en 1 buiten gaan plaatsen in de hoop donderdag iets meer te weten. Want de tijd dringt enorm voor de kittens: als ze 5 weken zijn, lopen ze weg - als we ze al vinden. En dan wordt het pas écht een nachtmerrie-werk ...

Achteraan de stal was een kleinere ruimte met een balk die naar een soort vals plafond onder dak ging. Ik had al wat gerommel gehoord, dus misschien zat ze daar met de kittens?? Maar anderzijds zou dit voor de kittens niet haalbaar zijn een keer ze konden meelopen. Want de balk begon pas op een muurtje hoog van de grond - de kittens zouden nooit terug op de balk geraken. Dan zou mama vermoedelijk een andere plaats zoeken. Maar mamapoezen zijn zeer slim, en ook dat klonk minder logisch, gaan verhuizen met kleintjes - tenzij ze zich bedreigd zou voelen.

Voor alle zekerheid de camera op de balk gericht en op de opening boven. Dan zou ik dat tenminste kunnen uitsluiten.

Wat u ook moet weten, is dat ik bij binnenkomen en rondlopen altijd zo stil mogelijk probeer te zijn. Zo heb je kans om geluiden op te vangen. De camera plaatsen gebeurde stil. Ik hoorde in de hoek een soort geritsel. Maar niks te zien. Muizen? Waarschijnlijk, gezien alle afval. Maar anderzijds lopen er ook katten rond. Een sprankeltje hoop, een heel kleintje maar, nestelde zich in mijn hart. Camera buiten geplaatst (verstopt), gericht op de eetbakjes.

Bij een paar overburen opnieuw langs geweest om te vragen of ze mamapoes gezien hadden en of ze wisten wie de nieuwe tijgerkat was op film. Kenmerkend was een klein stukje uit z'n oor, duidelijk van vechten - dus voor mij al bijna zeker een kater. En daaraan wisten ze wij hij was: de stoere kerel van een beetje verder ... Zijn baasjes bevestigden wat ik gezien had. Hij was gelukkig wel steriel. Dat mysterie was opgelost.

Donderdagochtend, een vrije dag. Helaas nog zieker. En alhoewel ik Murphy daar enorm mee zou uitdagen, zou ik een transportmandje meenemen. Mijn buikgevoel was er weer. Om 8.30 u stond ik volgepropt met pillen aan de stallen. Afstandsbediening indrukken, wachten tot ik onder de poort kon. Heel stil en voorzichtig naar de achterste ruimte. Luisterend. En toen sloeg mijn hart een tel over ...

Ik hoorde kittengeluidjes!!! Achterin, waar ik de vorige avond geritsel had gehoord! En ik zag al zeker 2 kleintjes huppelen in de hoek, amper zichtbaar in de donkerte. Mocht het daar niet zo vies geweest zijn, zou ik op dat moment op mijn knieën dank u gezegd hebben!

Nu was het kwestie van helder te blijven denken. Ik moest ze nu vangen, de risico's om ze kwijt te spelen waren te groot. Maar niet alleen lag er een enorme berg vies afval tussen mij en de kittens, je doet dit best niet alleen. Ik was bang dat het materiaal zou instorten en dan kon ik de kittens misschien niet snel genoeg redden. Afgezien daarvan moet iemand klaar staan om ze te pakken mochten ze ergens tussendoor proberen kruipen. Noch de vrijwilligsters Ingrid of Inge waren beschikbaar. En Sonia was ook ziek, die lag in bed. Dus ... Inge van

Ziggy's Poezenparadijs gebeld (de externe vraag was via haar opvang gelopen). Ze moest nog papflessertjes eten geven maar zou binnen
een goed kwartiertje daar zijn.

In tussentijd ging ik al wat van het afval voorzichtig verwijderen - met handschoenen aan, wat dacht u? Langzaam maar zeker, tot plots ... een vreselijk blazen, een hoofd dat onder de ketel zichtbaar werd, en een fel uithalen in mijn richting!! Ik schrok me rot en besefte onmiddellijk dat dit absoluut geen evidente actie meer zou worden. Mamapoes zat nog onder de ketel! Toen ik de kittens eerst hoorde, leek het alsof ze riepen. Dus ik dacht dat mama weg was. Mis poes. Bij zwerfkatten is niks zeker. Altijd alert blijven - duidelijk iets minder nu gezien mijn ziek zijn.

Inge was aangekomen, op de hoogte gebracht. Vanaf hier ga ik het wat korter vertellen, anders bent u morgen nog aan het lezen. We hebben op verschillende manier geprobeerd om mama onder de ketel weg te krijgen, en uiteindelijk is dat gelukt. Voor alle duidelijkheid: we zijn zelfs niet aan haar moeten komen. Ze is de balk opgespurt en bleef ons van bovenuit in de gaten houden. Geen tijd verliezen nu. Ik nam het afval en de rommel stelselmatig weg, Inge plaatste het opzij. Dit moest allemaal in het bijna-donker gebeuren. Nog een stuk hout opzij. Een kitten! Samengeperst in een smalle 'trechter' van afval. Snel oppakken, aan Inge geven en verder kijken. Nummer twee zat er achter gepropt! Het waren lekkere dikkerdjes en ze zagen er goed uit. Ik had er twee zien lopen, maar een nestje heeft gemiddeld 4 kittens. Ik zou het mezelf nooit vergeven mocht er eentje achterblijven en doodgaan! Want mama moet vandaag ook gevangen worden, ze zal gelokt worden met een kitten.

Verder weghalen achter en rond de ketel, al zou het tot morgenvroeg duren. Na een hele tijd was alles vrij. Geen kitten meer te zien.

Mijn buikgevoel was er echter nog altijd. Gebaseerd op ervaring maar ook op je verplaatsen in een dier, op je instincten verdergaan. Nu ging ik wel op m'n knieën zitten. Amper zichtbaar, maar het was er: een soort drainagegeul, weg van de ketel, helemaal beneden. Vuil, opgehoopt zand. Mijn gezicht bij de grond, even niet denken aan wat daar ligt, een licht in de geul schijnen. Helemaal achterin, nog twee kittens, bang bijeengepropt!! Ik geraakte er maar net in én aan met m'n arm, maar ik had ze!!! U hebt geen idee wat er dan door mij heen ging!!

We hebben nog een heel stuk extra vrijgemaakt om toch maar zeker te zijn, maar er was niks meer. Snel naar huis, de speciale vangkooi voor mama halen, en de kittens veilig stellen bij mij thuis. Eén kitten zou mee teruggaan, als lokaas. En elk uur zou er van kitten gewisseld worden. De fantastische vang- en kittenkooi van Stichting Zwerfkatten Rijnmond

kwam nu super van pas!!!  Mama was met het 1e kitten al snel gevangen. Iedereen is veilig nu. De kittens zijn een paar daagjes bij mij gebleven voor ze naar de opvang vertrokken.  En mama is steriel gemaakt en hebben we niet teruggezet.  Niemand gaf eten en de woning ging met gif behandeld worden.  Daar doen we niet aan mee.