HET VERHAAL VAN ...
3-4-5

Hoe 3 veranderde naar 4 en dan naar 5.  Over speciale catering en de inwijding van onze eigen speciale minivangkooi.  

Melding: 3 kittens en hun mama. Dezelfde donderdagavond was ik ter plaatse. Toen bleek dat de kittens al een 2 weken geleden rondliepen en de mama hen verplaatst had. Goedbedoeld waren buren toen steeds naar de kleintjes gaan kijken - maar voor een zwerfmama is dat gevaar. En zodoende waren de kleintjes de dag erop weg. Nu waren ze terug gezien, iets verderop in een serre. Gelukkig was een andere buurvrouw mama eten beginnen geven, zo bleef ze ter plekke.

Alle hens aan dek! Want al meer dan 2 weken rondlopen, betekent nu zeker een 7-8 weken qua leeftijd of m.a.w. ze zijn aan het verwilderen. In de serre de volgende dag vangkooien gezet, waaronder mijn nieuwe mini-vangkooi. De ultieme test! Vrijdagavond: niks, in geen enkele kooi. Niet abnormaal, zwervers hebben immers angst van nieuwe dingen en daardoor kan het wat langer duren. En het is meestal pas als mama gevangen is, dat (alle) kleintjes gevangen geraken.

Zaterdagochtend: mama! Geen kleintjes. Mama bleef een tijd als lokaas staan. Geen kittens. Volgens een buurvrouw zouden het er 4 ipv 3 zijn!
's Avonds laat nog altijd niks. Ingrid en ik hadden beiden hetzelfde gevoel: hier klopt iets niet. We lieten alle kooien open maar ook mini-brokjes en water op meerdere plaatsen gezet. Want in de serre was het moeilijk om de kooien dicht bij de verstopplaats van de kittens te plaatsen. Zondagochtend: niks! En nergens van de brokjes gegeten. Maar de melders hadden ze daar vrijdagnamiddag nog gezien. Dit is niet normaal. Een laatste poging, nu met een 10-tal bakjes verse tonijn. Met de nodige acrobatische toeren overal verspreid zodat het zou kunnen aangeven waar ze misschien zaten. Want anders zou mama terug losgelaten moeten worden. Met een bezwaard hart zagen we later dat er nergens van de tonijn gegeten was. Mama zat klaar in de auto om dadelijk los te laten, toen andere buren plots riepen dat we daar niet meer moesten vangen. De kittens zaten in hun kippenhok en aten mee van de etensresten! Mama had hen dus opnieuw verplaatst!
Achteraf wisten we pas waarom.

Ik denk dat onze zucht van opluchting windkracht 9 had. Onmiddelijk de kooien in de grote kippenren op de plaats waar ze blijkbaar door de draad kropen. Mama mocht terug mee met ons. Niet lang daarna bericht: kittens gevangen. En tot onze grote blijdschap zaten er 2 in de mini-vangkooi!! In een gewone kooi gebeurt dat zelden. De kleintjes weggebracht en daarna terug de minikooi geplaatst. Een paar uur later: nog 2 samen! Geen enkele in de grote vangkooi trouwens. Maar ... ik hoorde nog een kitten miauwen?? Mij onzichtbaar gemaakt en gewacht. En plots zag ik nummer 5 over het gras lopen! Die ging recht naar de gevangen kittens en bleef er bij zitten. Niemand wist dat er vijf waren ... De vangactie aanpassen dus. De 2 kittens werden nu lokaas in de grote kooi (met eten en drinken!), de minikooi ernaast en voor alle zekerheid nog een tweede grote vangkooi ook naast de lokkooi. Alles zo geplaatst dat het kitten naar achteren moest lopen om de andere in de kooi te zien. Het heeft nog tot de avond geduurd eer we nummertje vijf gevangen hadden, ook weer in de minikooi - met tussendoor een vals alarm. Zoals altijd hebben we zowel de mini- als de grote kooi de nacht en volgende dag nog laten staan. Maar gezien het vijfde kitten steeds alleen kwam, was het bijna zeker dat er geen zesde was - en dat bleek.

Deze vangactie is een mooi voorbeeld van hoe het vaak om allerlei redenen moeilijk is. Want helaas weten mensen nog steeds niet (voldoende) wat ze moeten doen als ze kittens zien en/of een zwerfkat. En dat is zeker geen verwijt, er moet veel meer op educatie ingespeeld worden. Want dan was iedereen vroeger gemeld en direct gevangen.

Tevens bleek achteraf dat de eigenaars van de serre in de namiddag een waterpomp startten - veel lawaai dat vermoedelijk gemaakt heeft dat mama de kittens opnieuw verplaatst heeft vrijdag. Waardoor we dagen 'verspeeld' zijn met proberen in de serre. We rijden ook altijd meerdere keren per dag terug om zeker te zijn dat er geen dieren gevangen zijn + het eten moet ook telkens ververst worden. Voor de nacht moeten de kooien ook extra ingepakt worden, eten opnieuw vers etc. Dat doen we zo laat mogelijk.  Ik ben 's morgens vaak om 6.30 u al ter plaatse - uitslapen is er compleet niet bij, weekend of niet.

Bij de vangactie in de grote kippenren hadden we te maken met zeer oneffen terrein, dus ook daar aanpassen zodat de kooien stabiel staan. Gelukkig waren deze keer de mensen heel behulpzaam en vriendelijk.

Een andere buur was tussendoor komen kijken waardoor het laatste kitten niet meer direct in de kooi durfde komen. Het zat er toen net niet ver genoeg in en is er terug uit gerend. Waarna het elke keer maar het begin van het eten opat. Maar de volhouder wint.

Moraal van dit verhaal: super tevreden met mijn nieuwe aankoop, heel blij dat alle buren vriendelijk waren, nog meer blij dat mama en de kleintjes gevangen zijn! De kleintjes krijgen nu een echt leven en mama ... die leek me sociaal potentieel te hebben, die wordt niet teruggezet. Ook voor haar zijn we heel gelukkig, want het zwerversleven is keihard ...